Maand: juli 2017

Blog Jeroen

De zomer is ondertussen in Nederland begonnen en langzamerhand komen op Dean zijn instagram steeds meer foto’s van zijn klasgenoten die samen dingen gaan ondernemen. Eindelijk hebben ze vakantie en nu is er eindelijk meer tijd voor leuke dingen. Dit is soms lastig voor Dean om te zien. Zeker nu hij helemaal is gestopt met school. Dean was heel helder en vond zichzelf en dat begrijpen wij volledig, echt te groot voor de lagere school van de vrije school. Zeker gezien het feit dat de klassen met 9 kinderen erg klein zijn. Na het vertrek van Levi heeft hij echt geen zin meer om naar school te gaan. En hoewel de school enorm aansluit bij onze visie op het leven, zijn de creatieve vakken en het vele kleuren niet voor Dean weggelegd. Hij zit zich bij heel veel vakken echt te vervelen en dat vonden wij zonde van zijn tijd. Vandaar dat we samen besloten hebben om ons weer volledig te richten op zijn havo en te onderzoeken of we op een andere manier hem Spaans kunnen leren.

Lees “Dankbaar” verder

Beste mensen,

De week is weer voorbij gevlogen. Er ontstaat een soort routine. De meiden gaan naar school en die halen we rond half twee weer op. ’s Middags heeft Inez op dinsdag gitaarles en meestal hebben de meiden op woensdag zwemles. Daarnaast zijn ze graag bij Isabel en Amaia de kinderen van Kara en Mauri. Inez houdt van uitdagingen en ze heeft een enorme innerlijke drive om dingen te leren. Daar waar we dachten dat het vrije school concept bij uitstek geschikt was voor Jana geniet Inez op dit moment enorm van het lesaanbod. Ze vindt het heerlijk om te tekenen, te breien , te zingen en muziek te maken. Ook vindt ze het heerlijk om in bomen te klimmen en lekker op het strand te spelen. Zeker nu het veel geregend heeft, zijn er veel rivieren die uitkomen op het strand en wat een heerlijke speelplaats is. Uiteraard wordt er daarnaast nog aandacht besteed aan rekenen en taal. Inez leert erg gemakkelijk en mbv scula houden we ook haar Nederlandse onderwijs op peil. Het is opmerkelijk hoe snel Inez de taal oppakt. Ze leert op dit moment twee nieuwe talen. Engels en Spaans. Op dit moment geeft ze nog de voorkeur aan het spreken van Engels maar volgens haar leraar komt er een moment dat ze ook Spaans gaat spreken. We wachten rustig af.

Lees “Heimwee” verder

Blog Linda

Het is koud, nat en erg blubberig. We hebben inmiddels de nodige avonturen gehad met onze weg op la sirena. Ik heb besloten om niet meer te rijden . De auto glijd werkelijk onder mijn kont vandaan en ik krijg er stress van. Jeroen daarin tegen vind het wel leuk om te glibberen, misschien toch meer een mannending.
De herfst / winter is hier echt ingetreden wat vooral merkbaar is aan de hoge luchtvochtigheid. De kachel staat de hele dag aan en dan nog is het een hele uitdaging om handdoeken droog te krijgen. Laat staan de was. Deze doe ik steeds in hele kleine hoeveelheden zodat het wasrek niet volhangt maar dan nog duurt het ander halve dag voor dat het droog is. Het hoog nodige wassen dus en hopen dat het weer volgende week week weer beter is.

Lees “Regen” verder

Dankbaarheid

Wat vreemd dat we de kinderen niet konden vinden. Ik had geen idee waar ze heen gelopen waren, maar ik ben ook geen moment in paniek geweest. Ik wist gewoon zeker dat ze veilig waren en bij elkaar waren en dat wij als ouders ze nu op dit moment even niet konden vinden. Ergens moest een pad lopen dat Linda en ik in elk geval over het hoofd hadden gezien. Samen met Jana blijf ik zitten op een plek in het midden. De route naar de zeven watervallen is erg duidelijk gemarkeerd en fout lopen kun je eigenlijk niet. Op diverse plekken staan er bordjes ‘No Entrar’ en ook daarvan weet ik zeker dat Dean niet ingelopen is. Voor de zekerheid loop ik even terug naar de plek waar we een broodje hebben gegeten terwijl Linda de andere kant op loopt. Ook bij de plek waar wij gegeten hebben zijn ze niet. Zouden ze dan terug gelopen zijn naar de auto? Dat kan toch eigenlijk niet, maar voor de zekerheid ga ik daar dan ook even kijken. Nee ook niet. Ik besluit om weer richting Linda te lopen als ik opeens Inez weer hoor roepen. Aha daar zijn ze. Ik blijf wel uitermate nieuwsgierig welke route zij nu hebben gelopen die wij als ouders over het hoofd hebben gezien.

Lees “Dankbaarheid” verder