Blog Linda
Vorige week hebben wij ons georiënteerd op voorgefabriceerde huizen en daarbij zijn we tegen een heel mooi huis aangelopen. Nu is het natuurlijk altijd de vraag of we het allemaal goed begrepen hebben, maar wat betreft de grote lijnen komen we er inmiddels aardig uit. Eigenlijk moet ik zeggen, Jeroen komt er steeds beter uit. Maar bij het kopen van een huis ik graag alle lettertjes snappen, vandaar dat we op maandag al vroeg vertrekken met Ignacio richting San Fernando. Een rit van ruim twee uur wat voor een Chileen de normaalste zaak van de wereld is. Vanuit hun perspectief is dit directe omgeving. De kinderen mochten vandaag bij de familie van Wichen blijven, waardoor hen deze lange rit bespaard is gebleven.
Aangekomen op de locatie wachten we op de cameraploeg, wat ons de kans geeft om aan de verkoopster even uit te leggen dat wij hier in chili een nieuw bestaan op proberen te bouwen en dat een cameraploeg ons een jaar lang gaat volgen. Grappig om te zien hoe het feit dat er een cameraploeg mee komt altijd een reactie geeft bij je omgeving. Meestal gaat de eerste opmerking over hun uiterlijk, een verontschuldiging dat men er niet op zijn allerbest uitziet en vervolgens willen bijna iedereen weten wat er precies van hen verwacht wordt. Inmiddels weet ik dat het handig is om uit te leggen dat iedereen gewoon zijn eigen ding moet doen, maar dat er soms even een pauze ingelast moet worden zodat de ploeg zich kan verplaatsen. Tot nu toe gaan bijna alle deuren open, maar de Chileen houdt ervan om wel eerst geïnformeerd te zijn en zelf toestemming te geven.
Ignacio is een geweldige tolk, docent Engels en constructie werker. Een mooie combi dus voor ons. Hij legt precies uit wat ze verkopen, wat de verschillen zijn en wat er nog bij komt. We komen uit op een huis van 6 bij 12, met vier kleine slaapkamers en de houte wanden van een badkamer. We onderhandelen over het materiaal van het dak, de dikte van de palen als fundering, de ruwbouw van het huis en de voorbereidingen van water en elektra. Voor nog geen zes miljoen staat het huis bij ons op het land. Nog geen €8.500,00 Na het tekenen van de offerte gaan we weer blij terug naar huis. Ze hebben vier weken nodig om het huis in de fabriek te maken en dan komt het halverwege volgende maand op Valentijnsdag naar ons. Yes!!!
Via Ignacio zijn er twee mannen voor ons aan het werk. Voordat ze met het land aan het werk gaan willen ze graag een ceremonie houden, zodat het land gezegd is voor een goed en rijk leven. Zoals altijd proberen wij niet te oordelen en open te staan voor andere culturen en gewoontjes. Zuid-Amerika is een nieuw continent voor ons en eigenlijk vinden we het allemaal wel leuk om wat te leren over de indianencultuur die hier door een grote groep mensen aangehangen wordt. De ceremonie was voor moeder aarde. pachamama. En we offeren een kleinschaaltje eten aan de aarde. Fascinerend om te zien hoe zij de aarde en alle vier de windstreken weer koppelen aan de elementen vuur, water, lucht en nu geen ether, maar medicijnen/kruiden. Voor mij mag iedereen zijn eigen geloof en gewoontjes hebben zolang je de ander of de wereld er maar geen kwaad mee doet en ik moet eerlijk zeggen alle wat ze zeiden was liefdevol en een zegening voor /over ons gezin. Los dus of ik hier in geloof, het was liefdevol, deed niemand kwaad en voor hen is het een belangrijk ritueel voordat je een stuk land gaat bewerken en bebouwen. Voor ons een kleine moeite om daar respectvol mee om te gaan.
Lamgzamerhand beginnen we ons echt te irriteren aan get feit dat we eigenlijk samen geen goed gesprek meer kunnen voeren en dat we genoodzaakt door de kou iedere avond gelijk met de kinderen baar bed gaan. In het begin was dit ook wel fijn zodat ik uitgerust ’s ochtends erg vroeg op het kans kon gaan werken maar nu het werk daar grotendeels klaar is verlangen we naar meer gezelligheid ’s avonds. Lin heeft een eenvoudige oplossing en ze zou dolgraag de keuken willen verplaatsen waar wij nu slapen en en onze slaapkamer maken waar voorheen onze opslagruimte was.
Gelukkig begrijpen rodrique en Nicolai exact wat we willen en de volgende dag komen ze om ons te verlossen van de kou mbv landbouwplastic. Zoals afgesproken verplaatsen we de keuken de slaapkamer en na twee dagen vol lol, hard werken is ons Tiny huis met inpandige deur een feit.
Het is erg er knus en gezellig geworden en eigenlijk heb je dus niet veel ruimte nodig om gezellig te kunnen leven.
Hier kunnen we de komende maanden totdat ons huis er staat wel weer mee vooruit