Blog

Blog Linda

Deze week start Jeroen met zeven yogalssen in de week. We kiezen voor een twee sporen. Drie ochtenden en een avond in de week geeft hij les in een yogostudio op punta de lobus piculemo. Dit is een plek waar hij het hele jaar les kan geven, maar het kost ook tijd voordat je daar een vast klantenbestand opgebouwd hebt. We zetten in op de de groep buitenlanders die hier een langere tijd verblijven. Daarnaast geeft hij twee keer in de week les op de camping bij onze vriend Marco’s nog een keer bij de surflodge. Deze laatste drie lessen zijn alleen maar interessant in het korte toeristenseizoen van januari en februari. Maar voor nu erg leuk om uit te proberen en te kijken of Jeroen met zijn passie ook voor een inkomen kan zorgen.

Lees “Verjaardag Inez” verder

Blog Linda

Jeroen en ik hebben inmiddels al aardig wat uurtjes zitten kletsen over ons plan. Eigenlijk vanaf het moment van aanmelden hebben we het idee om een kleine eco-logde te bouwen. In Nederland hebben we de afgelopen jaren al veel gefantaseerd wat voor ons de ideale baan in het buitenland zou zijn en steeds kwamen we er op uit dat de rol van gastheer/ gastvrouw, manager, persoonlijke coach en yoga docent ons het meest aanspreekt. Als wij dat allemaal op een hoop gooien dan komt het runnen van een eco-logde eruit. Klein met voldoende ruimte voor persoonlijk contact, maar tegelijkertijd ook de ruimte kunnen geven zodat iedereen zijn eigen ding kan doen. Kortom aandacht voor de gasten en aanvoelen waar daar de behoeften liggen. De 1 wil persoonlijke aandacht en het goede gesprek en de ander wil juist alleen maar info over de omgeving en goede service. Zo hebben wij er over gesproken en is het plan geboren.

Lees “Ons plan” verder

We zijn weer een week verder. Een week waarin we vaak hebben geroepen ” mantan drei”. Dit riep Jim een monnik bij happy healing home in het plaatsje Bang Pang Turm in Thailand altijd waar we tijdens onze reizen meerdere keren zijn geweest.
“Het komt wanneer het komt” betekent het en ook in Chilli is dit een spreuk die vaak van toepassing is. Iets wat in onze westerse samenleving bijna niet meer denkbaar is. Alles wordt gepland, alles gaat op tijdschema’s en alles gaat op afspraak en zelf op contractafspraken. We kunnen ons mateloos frustreren aan een trein die te laat is, aan post die te laat komt, aan files, wachtrijen bij het gemeentehuis. Alles gaat in Europa op tijd en tijd is geld.

Lees “Mañana mañana!!” verder

Blog Linda

Langzaam dringt het door dat het programma in Nederland een succes is. Deze aflevering kwam zelfs boven het miljoen kijkers. Voor ons nog best onwerkelijk.

Er is een brandoefening op poten gezet en eerlijk gezegd had ik er wel zin in. Vanuit mijn werk ben ik al jaren bedrijfshulpverlener en heb ik de ervaring dat dit soort oefenen zinvol, maar ook leuk zijn om te doen. En Jeroen had vanuit zijn werk bij Triaspect helemaal te maken met het inschatten van risico’s met name in de zorgverlening en vooral dan wat te doen in worse case scenario en bij calamiteiten. De bosbranden zijn hier in Chili een grote ramp die veel mensen en dieren in gevaar brengen en dus een goed aanknopingspunt om de brandoefening te organiseren. Voor ons zijn de branden geen direct gevaar. Wij zitten aan de kust, de wind komt vanuit zee, de nachten zijn vaak koud en vochtig en het is niet aannemelijk dat de wind gaat draaien. Geen acuut gevaar maar wel ramp die zich dichtbij ons afspeelt, voor ons als we met de auto rijden duidelijk zichtbaar is en dus een goede aanleiding is om eens te onderzoeken waar wij zelf tegenaan gaan lopen bij een brand maar eventueel ook bij een andere calamiteit. Want ook hier kan natuurlijk wel een ongeluk gebeuren of dat er we zelf brand veroorzaken. Het is niet te hopen, maar een ongeluk zit in een klein hoekje.

Lees “Brandoefening” verder

Blog Linda

Je bent altijd op de juiste plek op het juiste moment. Het is zo’n mooie oneliner. En ergens geloof en voel ik ook wel dat het zo is, maar in mijn hoofd is het soms lastiger om mijn gevoelens te begrijpen, er niet over te oordelen. Er zijn momenten dat ik het hier geweldig vind. Dat ik intens kan genieten van de prachtige natuur, de tijd, de vrijheid en vooral van al de tijd die we met het gezin kunnen doorbrengen. De kans om een geheel nieuw bestaan op te bouwen zonder dat je daar financiële risico’s voor hoeft te nemen en te onderzoeken of Jeroen en ik instaat zijn om samen een bedrijf op te zetten en te runnen. Een prachtige kans waar we geen nee tegen en konden en wilde zeggen.

Lees “Heimwee” verder

Blog Linda

Vorige week hebben wij ons georiënteerd op voorgefabriceerde huizen en daarbij zijn we tegen een heel mooi huis aangelopen. Nu is het natuurlijk altijd de vraag of we het allemaal goed begrepen hebben, maar wat betreft de grote lijnen komen we er inmiddels aardig uit. Eigenlijk moet ik zeggen, Jeroen komt er steeds beter uit. Maar bij het kopen van een huis ik graag alle lettertjes snappen, vandaar dat we op maandag al vroeg vertrekken met Ignacio richting San Fernando. Een rit van ruim twee uur wat voor een Chileen de normaalste zaak van de wereld is. Vanuit hun perspectief is dit directe omgeving. De kinderen mochten vandaag bij de familie van Wichen blijven, waardoor hen deze lange rit bespaard is gebleven.

Lees “Casa prefabrica” verder

Blog Jeroen

We zijn weer een week verder. Een week waarop de blaren op mijn handen staan, de plek waar wij willen gaan ontwikkelen steeds zichtbaarder wordt, en we wederom mooie mensen ontmoeten. De plannen worden steeds concreter maar het gemis van vrienden en vooral van een goed gesprek wordt vooral bij Linda steeds intenser. Voordat we aan dit avontuur begonnen wisten we al dat het voor Linda, mijn liefdevolle avonturier, het een aardige uitdaging zou worden om haar draai op 1 plek te vinden. De dagen hebben weer een routine. Ik ga vaak s’ochtends naar het ‘land’ om daar bomen weg te slepen en ons terrein verder te ontwikkelen. Linda is, het klinkt bijna traditioneel, bezig met ons Tiny house opgeruimd te houden, de was te doen en lekker te koken. Uiteraard helpen zij en de kinderen mee op het land.

Lees “Green en clean” verder

Blog Jeroen

Een van de mooie dingen die dit soort avonturen met zich meebrengt is dat je tijd hebt om te lezen en vooral ook de rust neemt om de kinderen voor te lezen.
Tijdens onze vorige reizen hebben we intens genoten van de boeken van Hans Peter Roel. Zijn manier van schrijven is echt, in mijn ogen, fantastisch en we hebben nu bijna alle boeken gelezen.

Lees “Tijd samen” verder

Blog Jeroen

Op zondag hebben we een heerlijke dag bij de camping van:” onze ‘guardian angel’ zoals hij zichzelf noemt”, Marco en zijn vrouw Nancy. Ik ben blij dat we deze mensen heb mogen ontmoeten en dat zij ons als het ware onder de arm nemen en een stukje verder helpen. Ze reizen een stukje met ons mee in dit nieuwe avontuur.

Zoals wellicht al een keer gezegd hebben al onze kinderen een wens mogen uitspreken. Iets wat zij hier heel graag zouden willen hebben.

Lees “Dromen van de kinderen” verder

Blog Jeroen

De afgelopen week heeft in het teken gestaan van project ‘green en clean’ iedere ochtend bij de opkomst van de zon stond ik op en begon ik aan een fysiek uitdagend project. Het kappen van veel, heel veel bomen. Na dagen tussen de houtwallen en eucalyptus bomen te hebben gelopen zijn Linda en ik ervan overtuigd dat we ‘de plek’ hier op ons grondstuk hebben gevonden. We kijken, als alle bomen uiteindelijk weg zijn, vanaf een hoog gelegen punt helemaal van Cahuil tot Punto de Lobos. De surfplek van Pichalemu. Je hebt hier eigenlijk vanaf het stand drie mogelijkheden om te gaan surfen van beginners tot professionals. Er worden hier kampioenschappen gehouden met golven die tot 8 meter hoog gaan. Een super uitzicht dus over zee, maar daar moet nog wel wat voor gebeuren.

Lees “Creëren van uitzicht” verder