Blog Jeroen
Over 2 weken komen onze vrienden en we hebben als doel gesteld dat zij in elk geval hier moeten kunnen slapen. We pakken onze oude rol op als projectleiders en hebben een strakke, maar in onze ogen haalbare planning.
Maandag
Naden dichten, muren stucen, ramen afgewerkt, warmteplaten vast. Muren witte plinten plafond en muur slaapkamers.
Dinsdag
Plinten keuken, tegels achter de oven, tegels achter de keuken, gaten watertank. Zijkanten daklijsten dicht maken. Afwerken dak, gat voor de kachel maken, Snoeren lampjes, zwarte muur bijwerken.
mauwi komt 14.30 met antonio voor de badkamer.
Woensdag
Kast maken. Palen in de grond, stroomdraden lampjes naar de badkamer,
Hout wegbrengen voor eettafel
Donderdag
Plateau bouwen watertank. Alle muren af,
Vrijdag
Santiago bedden halen. Linda vloer in de lak, keuken komt morgen.
Zaterdag
installatie watertank klaar, keuken plaatsen,
Zondag
Afronden en huis voorbereiden zodat er maandag gestart kan worden met de badkamer.
Naast het realiseren van deze planning gaat het dagelijkse leven gewoon door. De kinderen moeten naar school gebracht worden en heb ik in de ochtend eerst nog yogales. Linda begint dan alvast aan haar werkzaamheden en wat ben ik trots op haar. Zonder mopperen werkt ze stug door en ontwikkelt ze zich als een ware stukadoor. Ze klaagt niet over haar nek en schouders, want nu voelen we zelf hoe zwaar dit werk is. Zeker als je dit de hele dag moet doen. Linda haalt meestal ’s middags de kinderen van school en dan werk ik stug door aan de dingen die op ons lijstje staan. Nu weet ik weer waarom ik een hekel heb aan lijstjes. Ze veroorzaken een bepaalde druk en aan de andere kant heb je ze nodig voor het overzicht. We weten dat we na deze week nog 1 week hebben en als alles goed gaat wordt zelfs de badkamer die week nog geplaatst. Linda en ik zijn ook oprecht trots op de hoeveelheid werk die we met elkaar verzetten en ook de kinderen werken goed mee. De focus is ons huis klaar in twee weken. Het lijkt haast een onmogelijke opgave maar het geeft Linda en mij ook erg veel energie om te laten zien dat het ons gaat lukken.
We genieten van de vorderingen die we maken en we ervaren ook dat we feitelijk veel meer kunnen dan we zelf denken. Linda is naast stukadoor nu begonnen met het plaatsen van de tegels achter de aanrechtkastjes en achter de houtkachel. Ik ben beretrots op haar, knap staaltje werk voor iemand met nul ervaring. Ik heb ondertussen alle muren die af zijn gewit en ben begonnen met verstekzagen. Inmiddels ben ik een kei in verstekzagen geworden en zowel de plinten op het plafond als op de vloer zitten erop. Gaaf wordt het. Het huis wordt exact zoals Linda en ik het in gedachten hadden. We zijn met de dag trotser op het resultaat.
We hebben nog 1 grote uitdaging en dat is het bouwen van het plateau voor de watertank. Ik had addy een tijdje geleden gevraagd of hij mij hiermee kon helpen. Met de jongens had ik grote boomstammen gezaagd en versleept naar de plek waar ik de watertank gebouwd wilden hebben. Om voldoende waterdruk op je kranen te krijgen is het handig om de tank op hoogte te plaatsen. Dan hoef je feitelijk alleen de waterpomp te gebruiken bij het douchen en de wasmachine omdat je simpelweg anders onvoldoende druk heb. Daarnaast wil je niet de hele dag de waterpomp laten draaien, want dan moet de generator ook de hele dag draaien en dat is nu niet het geluid waar wij de hele dag op zitten te wachten.
Samen met Addy beginnen we aan het bouwen van een platform. Ik heb erg veel waardering voor de wijze waarop Addy bouwt vandaar dat ik zijn hulp hiervoor graag gebruik. Daarnaast heb we altijd veel lol samen omdat we er altijd een sportief feestje van maken. We beginnen met het maken van de gaten waarin de de kolossen van boomstammen in gaan plaatsen. Gewoon fysiek heerlijk bezig zijn. Al snel hebben we de gaten gemaakt en constateren we dat de lengte van de boomstammen wel erg lang zijn. Ik had ze in eerste instantie op 4 meter gezaagd. Nee dit werkt niet dus we besluiten, nu we toch een pomp gaan gebruiken om te douchen, de balken af te zagen op 2,5 meter. Eigenlijk gaat het erg voorspoedig de balken staan vrij snel. Addy heeft ze in beton gezet, maar de locale mensen hier zeggen dat je dat juist niet moet doen. Er zijn zoveel aardbevingen dat de kans groot is dat bij een beving het cement breekt en je palen juist los komen te staan. 50 cm in de vette klei groot is het locale advies. We houden dat advies aan.
Ik ben blij dat addy er is want anders had ik vier balken gebruikt maar addy adviseert om er nog een vijfde balk met een extra steunpilaar tussen te plaatsen. Hoewel we als doel hadden en ik tevreden was als we de balken alleen al hadden staan lukt het om de constructie eigenlijk helemaal af te krijgen. Ik heb nog balken liggen voor het maken van hek rondom het terras waarvan we besloten hebben om dat niet meer te gaan bouwen. Hoewel dit niet zo’n dikke balken zijn als addy heeft, denken we dat deze wel stevig genoeg zijn. De constructie vordert snel en ik ben tevreden over het resultaat. We spijkeren de stellage vast en ja ik heb alle spijkers die de werknemers hebben laten liggen opgeraapt om te voorkomen dat kinderen in spijkers trappen. Uiteraard heb ik deze niet gebruikt voor het vast timmeren van de balken. Addy adviseert wel nog om de balken vast te schroeven iets waar ik nog tijd genoeg voor heb. We hebben immers meer bereikt dan ik ooit gedacht had te bereiken in een middag werk. Het was vooral weer een gave dag samen.
Donderdag middag krijg ik bericht dat ignacio een andere baan heeft gevonden en morgen niet meer naar Santiago kan rijden om spullen op te halen die ik nog nodig heb. Gelukkig is Nancy, de vrouw van Marco, bereidt om vrijdag in alle vroegte met mij mee te rijden
Vrijdag sta ik vroeg op om Nancy op te halen en richting Santiago te rijden een rit van ruim 3,5 uur. Ik heb alle spullen die ik op wil halen per wijk gesorteerd en als we in Santiago aankomen begint Nancy met bellen. Zij belt de mensen op, vraagt of ze thuis zijn en als ze er zijn rijden we ernaartoe. Normaal zoek ik in Nederland op marktplaats naar spullen met een straal van 25 kilometer rondom ons huis maar hier in Chili moeten we als het ware naar Groningen rijden om spullen op te halen. Vandaar dat ik zoveel mogelijk in een keer wil kopen, ik heb nodig:stoelen, lampen, douchebak, pispot, een bankje, schilderij, een fauteuil, en nog wat kleine spullen. Daarnaast is het fantastisch om op al die verschillende plaatsen te komen, maar wat heb ik een hekel aan deze stad.
Zodra je Santiago nadert zie je de smog al boven de stad hangen. Santiago is omringd door bergen en met acht miljoen mensen en evenveel auto’s kun je je voorstellen hoe druk, lawaaierig en vies het is. Ik sta echt een half uur in de file voor 400 meter rijden en wordt gek van het getoeter. Gelukkig helpt Google maps me veilig door de stad heen te rijden. Voor een stoplicht schrik ik me op een gegeven moment kapot, door een enorme knal. Iets landt met een enorme klap op de auto. Als ik uitstap zie ik een steen naast de auto liggen. Blijkbaar zijn ze boven me beton aan het lostrillen en is een stuk beton op, gelukkig de achterkant, van mijn auto beland. Ik moet er niet aan denken als deze op de voorruit was beland. Zo zie je maar een ongeluk zit in een klein hoekje. Het kost veel tijd om de schade geregeld te krijgen. Ik moet eerst de schade opnemen en een schaderapport op laten stellen. Op dat moment ben ik zo dankbaar dat Nancy met mij mee is. Zonder haar had ik het nooit geregeld gekregen. Zij belt met haar man, regelt adressen van een schadebedrijf, communiceert met de opzichter van de bouw en zorgt in elk geval dat alles goed vastligt en ik hoop dat ik mijn geld ga krijgen. Na een lange en vermoeiende dag ben ik uiteindelijk om 2 uur ’s nachts weer thuis om mijn spullen uit te laden. Ik ben geslaagd en Linda is tevreden over de spullen. Lin heeft de hele dag besteed aan het schilderen van alle vloeren. ( behalve die van de slaapkamer van Dean, want daar moet nog gewerkt worden om de douche aan te sluiten.
Zaterdagochtend zijn we allemaal heel tevreden over het resultaat. De vloer is droog, meubels uit het klein huisje kunnen eindelijk op zijn plek. Als eerst wordt het grote vloerkleed uitgerold wat we maanden geleden al op de kop getikt hadden en nu eindelijk tot zijn recht komt. Dit staat prachtig! De bank en stoelen erop en wat schuiven en dan is daar een echte woonkamer. We laden de spullen uit en alles krijgt gelijk een plek. Lin is super blij met de lampen en de tuinstoel (een hangend ei), we zijn weer supergoed geslaagd op de Chileense marktplaats.
Zaterdag komt eindelijk de keuken. Na twee keer uitstel en het nodige heen en weer geapp ga ik hem zelf ophalen. Maar wat is hij gaaf geworden. Linda wilde graag een spoeleiland en dat het aanrechtblad uit cement zou bestaan. Hij is echt prachtig geworden. Hij is bijna niet te tillen en nadat we de ruiten uit het raam gehaald hebben, lukt het om hem met vier man binnen te dragen. Ons doel gaan we echt halen nog 1 week en dan komen onze vrienden. Aanstaande maandag beginnen ze aan te badkamer en dinsdag wordt de kachel geplaatst, als alles goed gaat gaan we een fantastische week tegemoet………
Namaste Jeroen