ons nieuwe thuis

Lieve mensen,
We zijn bijna 14 dagen weer ‘thuis’ in Chili. Een thuis na ons thuis in Nederland weer verlaten te hebben. Op dat soort momenten realiseer ik mij dat ik een weegschaal ben en ontzettend veel moeite heb met veranderingen en loslaten. Ik word rusteloos, wil geen afscheid nemen en ook met Linda kom ik niet echt op een lijn. Onze energie stroomt vlak voor een afscheid niet. Ik twijfel, voel mij gelukkig waar ik ben en twijfel of ik de juiste keuze maak. De kinderen althans Inez is echt zichtbaar gelukkig op school en wil eigenlijk niet terug naar chili, Jana mist Chili het meest en vindt het reguliere schoolsysteem als beelddenker en dyslect echt een uitdaging. Hier in Chili is ze echt aangesproken op haar talenten en een regulier schoolsysteem met klassikaal les is echt moeilijk voor haar. Dean is ook een paar weken naar school gegaan, fietst weer op en neer en voegt zich in het schoolsysteem. Ik heb denk ik wel honderd keer gevraagd ‘ Dean waar ben je liever in chili of in Nederland, maar een helder antwoord heb ik tot op de dag van vandaag niet gekregen’. We hebben echt fantastische weken gehad met familie en vrienden maar ze waren zoals Linda al beschreef enorm hectisch. Ik heb nog nooit zo weinig tijd en aandacht voor mijn gezin gehad. Het is een soort rollercoaster waar je in terecht bent gekomen zonder dat je nu echt voelt wat je ervan vindt. Maar ik had net zoveel moeite met het afscheid in chili wat toch echt een beetje mijn tweede thuis was geworden en waar we ook een mooi leven aan het opbouwen zijn. De keuze om terug te gaan naar chili was dan ook een gezamenlijke keuze van Linda en mij en de kinderen hebben hier een belangrijke stem in. We wilden terug naar onze vrienden, terug naar shanti, hadden geen tijd gehad ok la sirena goed af te sluiten en willen echt komend jaar gebruiken om naast de kinderen te staan wat betreft scholing , de yogaschool duurzaam op de kaart te zetten en yoga toegankelijk maken voor een grote groep mensen. Dit waren de redenen om terug te gaan naar chili en niet weer te gaan reizen in Azië wat we al 2,5 jaar hadden gedaan. We hebben hier wel lang over nagedacht want Azië heeft ons hart zeker wat betreft de eetcultuur echt gestolen. We zijn meer azie fan.
Terug in chili blijkt echter alles anders te zijn. Shanti is vermist en helaas hebben we ondertussen de hoop opgegeven haar weer te vinden. Ik heb uren gelopen, iedereen gevraagd Facebook berichten geplaatst, rondgereden en heel de omgeving doorzocht maar ik kan haar niet vinden. Hoe verschrikkelijk ik en wij het ook vinden we moeten haar loslaten.
Ons huis wat we dachten gehuurd te hebben bleek niet door te gaan met alle stress van dien. Gelukkig zijn onze vrienden massaal mee gaan zoeken en is het Pablo en hernan gelukt een huis te vinden bij een oudere alleenstaande dame. Deze dame stelt haar huis met een prachtige tuin normaal alleen beschikbaar aan haar familie. Ze is echter bereidt om het huis aan ons te verhuren. We gaan hier iets erg moois van maken maar het is wel een hoop werk.
De yogaschool wordt niet meer gehuurd door de gemeente omdat, mede door de verkiezingen die geweest waren, het beleid opnieuw vastgesteld moet worden. Hierdoor vergoed de gemeente zoals eerder wel toegezegd geen lessen meer en waren alle lessen gestopt. Zelfs de toegezegde spiegelwand was nog niet geplaatst. We lopen hierdoor een behoorlijke structurele bron van inkomsten mis. Gelukkig is de spiegelwand , mede door een bezoek aan de gemeente, de afgelopen week alsnog geplaatst en kunnen de fitness lessen gecontinueerd worden. Ondertussen geef ik weer vijf dagen in de week les en beginnen de mensen mij weer te vinden.
Alles was anders dan toen we chili verlieten en ik kan je vertellen dat is heftig en soms ook erg emotioneel. Maar goed Linda en ik realiseren ons ook dat het leven gepaard gaat met blijdschap en verdriet met succes en tegenslag en het is vooral de manier waarop we er zelf mee omgaan wat ons lijden veroorzaakt. Voor alles komt een oplossing en een antwoord komt zolang je er maar zelf in blijft geloven. Linda en ik genieten van de zon, van elkaar van de kinderen van Pablo en hernan van de komst van Wim.
We kijken naar voren, focussen ons de eerste maand op het inrichten van ons nieuwe ‘thuis’ starten de yogalessen weer op en gaan dan snel aan de slag met het YouTube kanaal.
Ondertussen lezen we voor uit eigen werk en zijn we van mening dat ons boek, waar we zoveel complimenten voor krijgen, eerder een zelfmanagement en mindfulness boek is dan een boek over yoga. Bestellen kan uiteraard nog steeds eenvoudig via www.boekenwereld.com/yogafamily4
Namaste Jeroen